1. Maria Hawranek
“W ramach projektu „Swoi” napiszę reporterską książkę o zderzeniu rodzin z dwóch odmiennych, a jednak przekonanych o swojej polskości światów: rdzennie górnośląskiej rodziny z repatriantami z Kresów. O co-piątkowej rywalizacji pierogów z żurem. O czeskich Hawrankach i niemieckich, spolonizowanych Geislerach. Chcę zrozumieć co dla moich krewnych znaczyła polskość, śląskość, a co niemieckość – bo, że coś zupełnie innego, to pewne. Kim byli dla nich obcy? Kim swoi? Jak w ogóle tworzy się wspólnota? Chce też opisać różne strategie przeżywania wojennej traumy. Moje opowieści skupią się na perspektywie kobiet, które widzą, że wojna to przepełnione trupami więzienia, naloty i bieda, ale także: tańce przy patefonie, nowe sukienki i tęsknoty za miłością. Interesują mnie również różnice w zapamiętywaniu. Dla mojego pokolenia babcia Irenka to urocza stara panna z wyboru, w jej pamiętniku z 1940 roku czytam jednak: „Zdaje mi się, że mam powołanie do życia małżeńskiego.” Co tak naprawdę wiemy o najbliższych? Jestem bardzo ciekawa, jakich pytań będę bała się zadawać, a jakie wzbudzą w moich rozmówcach dyskomfort. Na które z nich nie otrzymam odpowiedzi?”
Maria Hawranek (ur.1987)- niezależna reporterka, publikuje m.in. w Dużym Formacie, Wysokich Obcasach, Tygodniku Powszechnym. Część roku pracuje w Polsce, część w Ameryce Łacińskiej. Wspólnie z Szymonem Opryszkiem napisała książkę reporterską „Tańczymy już tylko w Zaduszki” (Znak, 2016), obecnie pracują nad kolejną, z Urugwaju, dla Wydawnictwa Czarne. Nominowana do Stypendium Newsweeka Teresy Torańskiej (2015). Stypendystka Wyszehradzkich Rezydencji Literackich (2017).
Autor fotografii: Mateusz Skwarczek
